X
Pogrzeb Krzyża
Czymś zupełnie normalnym jest dla parafian nawiedzanie Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim, gdzie od końca wielkopiątkowej Liturgii Męki Pańskiej aż do kilku minut przed Wigilią Paschalną stoi wystawiony Najświętszy Sakrament. Jednak warto wiedzieć, że to nie monstrancja, a krzyż jest tym, co pierwotnie spoczywało w Grobie Pańskim[1].
Liturgia w soczewce: Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Liturgia w soczewce: Wigilia Paschalna, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

2. Prefacja na Msze za nowożeńców

Notatki nt. pochodzenia 2. Prefacji na Mszę za nowożeńców w Mszale Pawła VI.

Notatki nt. pochodzenia 2. Prefacji na Mszę za nowożeńców w Mszale Pawła VI.

Oficjalny polski przekład: „Zawarłeś bowiem z Twoim ludem nowe przymierze, aby odkupiony przez misterium śmierci i zmartwychwstania Chrystusa w Nim otrzymał uczestnictwo w boskiej naturze i stał się współdziedzicem Jego chwały w niebie. Ty sprawiłeś, że związek małżeński mężczyzny i kobiety stał się znakiem hojnej łaski Chrystusa i jako sakrament wprowadza nas, ludzi, w niewysłowione plany Twojej zbawczej miłości”.

Oryginał łaciński: „Quia in ipso novum nexuisti cum tuo populo testamentum, ut, quem mortis eius et resurrectionis redemisses mysterio, divinae faceres naturae consortem eiusque in caelis gloriae coheredem. Cuius piissimam gratiae largitatem in viri mulierisque significasti connubio, ut ad ineffabile tui amoris consilium nos revocaret quod agitur sacramentum”.

Pochodzenie: To jest nowa prefacja, ułożona w ramach posoborowej reformy liturgii. Jej podstawą jest Pawłowa teologia małżeństwa jako obrazu związku Chrystusa i Kościoła (Ef 5, 23-25).

Categories: Blogi
Maciej Zachara MIC: Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie. Stała współpraca z miesięcznikiem "Oremus". Szczególne zainteresowania: historia liturgii chrztu i bierzmowania, historia sakramentarzy i mszałów, rozwój obrzędów Mszy świętej.
Related Post