Udostępnij ten artykuł
W bliskości Dnia Zadusznego zamieszczam notatki o kolejnych prefacjach o zmarłych w Mszale Pawła VI. Dziś o 2. Prefacji o zmarłych.
Oficjalny przekład polski: „On jeden przyjął śmierć, aby nas wszystkich wybawić od śmierci wiecznej i sam umarł na krzyżu, abyśmy mogli żyć z Tobą na wieki”.
Oryginał łaciński: „Ipse enim mortem unus accepit, ne omnes nos moreremur; immo unus mori dignatus est, ut omnes tibi perpetuo viveremus”.
Pochodzenie: Zasadniczo jest to nowa prefacja, natomiast ułożono ją na podstawie fragmentu dawnej prefacji ambrozjańskiej – prefacji Mszy za neofitów w czwartek w Oktawie Wielkanocy w Sakramentarzu z Bergamo (IX w.) – Berg 609. Do ułożenia aktualnej 2. Prefacji o zmarłych posłużyła druga połowa tekstu ambrozjańskiego:
„Unus mori voluit ne omnes moreremur. Unus mori dignatus est, ut omnes nos perpetuo viveremus”.
czyli :
„Jeden zechciał umrzeć, abyśmy wszyscy nie umarli. Jeden zechciał umrzeć, abyśmy my wszyscy żyli na wieki”.
