Dziś liturgia przywołuje słowa Pana Jezusa: „idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody, Ja jestem z wami”. Chrystus oddala się, wstępuje do Ojca, aby stać się bliskim w inny sposób. Obejmuje miłością z Wysoka wszystkie czasy i chwile i wzywa swoich uczniów, aby o tej miłości w każdym czasie i w każdym miejscu dawali świadectwo.
Dziś liturgia przywołuje słowa Pana Jezusa: „idźcie i czyńcie uczniami wszystkie narody, Ja jestem z wami”. Chrystus oddala się, wstępuje do Ojca, aby stać się bliskim w inny sposób. Obejmuje miłością z Wysoka wszystkie czasy i chwile i wzywa swoich uczniów, aby o tej miłości w każdym czasie i w każdym miejscu dawali świadectwo.
Wskazuje jednak jedyny dozwolony sposób podjęcia tej misji. Przestrzega uczniów, że to nie jest ich sprawa „nie wasza to rzecz..”, nakazuje nie odchodzić z Jerozolimy, mówi: pozostańcie w mieście, aż zostaniecie uzbrojeni mocą z wysoka.
Dopiero uzbrojeni mocą Ducha Świętego możemy składać świadectwo o miłości Chrystusa w sposób, którego sami nie jesteśmy w stanie przewidzieć czy wymyśleć. Jeśli więc pragniemy bliskości Chrystusa, wyruszmy tam, gdzie Jego miłość czeka na nasze świadectwo, bo to sam Chrystus właśnie tam na nas czeka.
Wyruszmy na krańce świata. Nie wyruszaj jednak już, zaraz. Zaczekaj. Zaczekaj na Ducha Świętego. Wsłuchaj się w obietnicę Ojca.
o. Wojciech Golubiewski OP