Dnia 31 maja 1998 roku Ojciec Święty Jan Paweł II opublikował list apostolski Dies Domini o świętowaniu niedzieli (...). Powracam do tej tematyki, gdyż jak pisze Ojciec Święty we wspomnianym liście: dzień ten stanowi samo centrum chrześcijańskiego życia, a ponowne odkrycie sensu tego dnia jest łaską, o którą należy prosić (7).
Dnia 31 maja 1998 roku Ojciec Święty Jan Paweł II opublikował list apostolski Dies Domini o świętowaniu niedzieli (…). Powracam do tej tematyki, gdyż jak pisze Ojciec Święty we wspomnianym liście: dzień ten stanowi samo centrum chrześcijańskiego życia, a ponowne odkrycie sensu tego dnia jest łaską, o którą należy prosić (7).
Łaska ponownego odkrycia sensu tego dnia
Niedziela należy do tajemnic Boga. Jest tajemnicą Jego odpoczynku, kryje w sobie tajemnicę Zmartwychwstania Chrystusa, przenika ją wydarzenie Zesłania Ducha Świętego. Jest to więc w pełni Boża tajemnica, tajemnica Ojca, Syna i Ducha Świętego, do której człowiek został dopuszczony. Mówić o niedzieli i myśleć o niej, to wchodzić w świat Boży, to odnawiać relację z Trzema Osobami Bożymi. To zaś jest łaską. Nikt własnymi siłami nie potrafi sobie jej wziąć. Człowiek ludzkim tylko rozumem nie sięgnie największych bogactw niedzieli. Zatrzyma się na powierzchni, która zresztą, nawet w swej zewnętrznej tylko szacie jest zachwycająca. Wejście w głąb wymaga światła z góry.
Ojciec Święty mówi więc wyraźnie: Ponowne odkrycie sensu tego dnia jest łaską, o którą należy prosić. Jest to zachęta do modlitwy o dar ponownego odkrycia pełnej prawdy o niedzieli. Papież, jako Przewodnik wiary ludu Bożego, uczy stawiać następny krok w drodze ku Ojcu. Nazywa ten krok ponownym odkryciem sensu tego dnia. Proponuje, by rozpocząć go od modlitwy. Tak przecież zaczyna się wszystko w chrześcijaństwie. Człowiek z pokorą i prostotą zwraca się do Ojca przez Chrystusa w Duchu Świętym: Racz mi udzielić tej łaski, daj mi, Panie, odkryć pełną prawdę o Twoim Świętym Dniu.
Wielu wierzących mówi: Ja wiem, co to jest niedziela i nie potrzebuję tu żadnego pouczenia. Być może o nich myślał papież, gdy pisał o ponownym odkryciu niedzieli. Dary Boże kryją w sobie niewyczerpane bogactwo i zawsze możemy je ponownie i pełniej odkryć. Są jednak i tacy, którzy jeszcze nie dokonali pierwszego odkrycia chrześcijańskiego sensu niedzieli. Dla nich, mimo że często chodzą do kościoła, mówienie na ten temat jest raczej pierwszą ewangelizacją. Ojciec Święty przypomina, że człowiek dzisiejszy często nawet odświętnie ubrany nie potrafi już świętować (4). Czasem także ten przychodzący na Mszę świętą niedzielną nie przeżywa jej jako świętowania, nie mówiąc już o innych aspektach chrześcijańskiego świętowania Dnia Pańskiego. Dlatego – mówi dalej Ojciec Święty – od uczniów Chrystusa oczekuje się, by nie mylili świętowania niedzieli, które powinno być prawdziwym uświęceniem dnia Pańskiego, z zakończeniem tygodnia, rozumianym zasadniczo jako czas odpoczynku i rozrywki (tamże).
Przygotowanie niedzieli
Słowa Ojca Świętego: dzień ten stanowi samo centrum chrześcijańskiego życia (7) są bardzo wymagające. Skłaniają do pogłębionej refleksji nad tajemnicą niedzieli, do dzielenia się i wzajemnego ubogacenia. W następnych numerach Oazy Diakonia Liturgiczna będzie kontynuować refleksję na ten temat. Równocześnie zachęcamy do dzielenia się osobistymi doświadczeniami przeżywania niedzieli. Takie świadectwa były wielokrotnie wypowiadane na różnych dniach wspólnoty.
Jednym z czytelnych znaków dobrego rozumienia niedzieli jest dobre jej przygotowanie. Ojciec Święty nie pomija tego tematu. Przeciwnie, poświęca mu wiele uwagi. Oto jego słowa, które przypominają wymagania stawiane przed soborowe i posoborowe dokumenty liturgiczne. Wiele wspólnot oazowych wiernie podejmuje to wymaganie i troszczy się o dobre przygotowanie niedzielnej liturgii. List Ojca Świętego jest okazją do przypomnienia i ożywienia tej troski. Zapewne też doda sił tym wspólnotom, które od tej praktyki odeszły.
Ojciec Święty pisze: Jeżeli lektura świętego tekstu, podejmowana w duchu modlitwy i wierna interpretacji wskazanej przez Kościół, nie kształtuje na co dzień życia poszczególnym wiernych i chrześcijańskich rodzin, trudno się spodziewać, że samo głoszenie słowa Bożego przyniesie pożądane owoce. Zasługują zatem na wielkie uznanie te inicjatywy, przez które wspólnoty parafialne, angażując wszystkich członków Eucharystii – kapłana, służbę liturgiczną i wiernych – już w ciągu tygodnia przygotowują niedzielną liturgię, rozważając słowo Boże zanim jeszcze zostanie wygłoszone (40); Msza św. niedzielna ze względu na właściwy jej charakter oraz na jej znaczenie w życiu wiernych winna być przygotowana szczególnie starannie. Kierując się w doborze form pasterską mądrością oraz obyczajami lokalnymi, zgodnymi z przepisami liturgicznymi, należy nadać celebracji charakter świąteczny, jaki powinien mieć dzień upamiętniający zmartwychwstanie Pana (50); Należy także dołożyć wszelkich starań, aby wszyscy obecni – dzieci i dorośli – czuli się osobiście zaangażowani, umożliwiając im włączenie się w te formy uczestnictwa, które liturgia proponuje i zaleca (51).
W wielu polskich parafiach praktyka wspólnotowego przygotowania niedzielnej liturgii związana jest z działalnością wspólnoty Ruchu Światło-Życie. Troska o niedzielę, o jej świętość, o właściwe przygotowanie duszy i ciała do udziału w celebracji Eucharystii – to dary, które członkowie Ruchu otrzymali i pielęgnowali. Jest to powód radości, ale też zobowiązanie. Dynamizm tej posługi w wielu wspólnotach osłabł. Nie wszyscy przygotowują niedzielną Eucharystię. List Ojca Świętego jest okazją ożywienia tej praktyki. List staje się też pięknym narzędziem apostolskim na wszystkich etapach ewangelizacji, zarówno dla tych, którzy stawiają pierwsze pytania o znaczenie niedzieli w życiu chrześcijanina, jak i dla tych, którzy ponownie odkrywają jej sens.