X
Pogrzeb Krzyża
Czymś zupełnie normalnym jest dla parafian nawiedzanie Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim, gdzie od końca wielkopiątkowej Liturgii Męki Pańskiej aż do kilku minut przed Wigilią Paschalną stoi wystawiony Najświętszy Sakrament. Jednak warto wiedzieć, że to nie monstrancja, a krzyż jest tym, co pierwotnie spoczywało w Grobie Pańskim[1].
Liturgia w soczewce: Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Liturgia w soczewce: Wigilia Paschalna, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

Komentarz do Ewangelii XVI Niedzieli zwykłej, rok A

Przypowieści: proste powiastki skonstruowane na kanwie przykładów z życia, które są doskonale znane słuchaczom. Przedstawić sobie tłum, który słucha przypowieści i się nie rozchodzi. Odwrotnie: gromadzą go one.

Przypowieści: proste powiastki skonstruowane na kanwie przykładów z życia, które są doskonale znane słuchaczom. Przedstawić sobie tłum, który słucha przypowieści i się nie rozchodzi. Odwrotnie: gromadzą go one.

Przedłożył im inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki niebieskie przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach”.

Powiedział im inną przypowieść: „Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło”.

To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: „Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy skryte od założenia świata. (Mt 13,31 – 35)

Autorka Sprawiedliwości owiec metaforycznie opisuje ludzki świat jako stado owiec. W dowcipnym, alegorycznym obrazie pasterz czyta owcom książki, za czym te przepadają.

„Owce” lubią słuchać opowieści, dają się nim unosić. Z nich praktycznie czerpią całe swoje poznanie świata, to, które przekracza potoczne poznanie, poznanie zmysłowe. Otwartość „owiec” na opowieści i potęga wpływu tego, co usłyszą. Nic nie ilustruje tego lepiej niż ogłupienie owiec nieprawdziwymi historiami.

Znajomość świata, jaką dysponujemy, jest zasadniczo zbiorem usłyszanych i przejętych opowieści w szerokim rozumieniu tego słowa plus elementarne doświadczenie potoczne. W stadzie – w ludzkim tłumie do rzadkości należą pasjonaci poznania, nota bene zwykle straszliwie wybiórczego, niewielu jest ludzi z rzeczywistym pragnieniem wiedzy, ludzi obdarzonych dociekliwością i krytycznym zmysłem poznania. Ilu czyta tabloidy, a ilu czasopisma naukowe? Opowieści lubi każdy. 

Dobrze o tym tle pamiętać, gdy słyszymy od Mateusza wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: „Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy skryte od założenia świata”.

Marian Grabowski: Dr hab. fizyki teoretycznej, profesor zwyczajny nauk humanistycznych. Kierownik Zakładu Filozofii Chrześcijańskiej Wydziału Teologicznego UMK w Toruniu. Zajmuje się aksjologią nauki, etyką, antropologią filozoficzną. Autor m.in. książek: "Historia upadku", "Pomazaniec. Przyczynek do chrystologii filozoficznej", "Podziw i zdumienie w matematyce i fizyce".
Related Post