Udostępnij ten artykuł
Notatki nt. pochodzenia Prefacji o świętych Piotrze i Pawle, obowiązującej w dniu dzisiejszym. We Mszy w formie nadzwyczajnej obowiązuje Prefacja o Apostołach, o której już pisałem tutaj.
Oficjalny polski przekład: Ty nam pozwalasz z radością oddawać cześć świętym apostołom Piotrowi i Pawłowi. Piotr pierwszy wyznał wiarę w Chrystusa i z nawróconych Izraelitów założył pierwszy Kościół. Paweł otrzymał łaskę jasnego rozumienia prawd wiary i stał się nauczycielem narodów pogańskich. Obdarzeni różnymi darami zgromadzili w jednym Kościele wyznawców Chrystusa i zjednoczeni w chwale niebieskiej wspólnie odbierają cześć na ziemi.
Oryginał łaciński: Quia nos beati apostoli Petrus et Paulus tua dispositione laetificant: hic princeps fidei confitendae, ille intellegendae clarus assertor; hic reliquiis Israel instituens Ecclesiam primitivam, ille magister et doctor gentium vocandarum. Sic diverso consilio unam Christi familiam congregantes, par mundo venerabile, una corona sociavit.
Pochodzenie: Źródłem dla tego tekstu jest prefacja o świętych Piotrze i Pawle z Sakramentarza z Werony (= leoniańskiego, ok. 560/590 r.) – Ve 374, skąd zostały zaczerpnięte niektóre frazy. Mniej więcej połowa tekstu pochodzi z dawnej prefacji, jest to jednak nowa prefacja ułożona z wykorzystaniem dawnego źródła.
Frazy wyjęte z Ve 374:
– “hic princeps fidei confitendae, ille intellegendae clarus assertor“;
– “instituens Ecclesiam primitivam, ille magister et doctor gentium vocandarum “;
– “unam Christi familiam congregantes“;
– “una corona sociavit“.
