X
Pogrzeb Krzyża
Czymś zupełnie normalnym jest dla parafian nawiedzanie Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim, gdzie od końca wielkopiątkowej Liturgii Męki Pańskiej aż do kilku minut przed Wigilią Paschalną stoi wystawiony Najświętszy Sakrament. Jednak warto wiedzieć, że to nie monstrancja, a krzyż jest tym, co pierwotnie spoczywało w Grobie Pańskim[1].
Liturgia w soczewce: Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Liturgia w soczewce: Wigilia Paschalna, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

Przykrywanie kielicha mszalnego welonem

Czy należy przykrywać kielich welonem przygotowując go do Mszy świętej?

Czy należy przykrywać kielich welonem przygotowując go do Mszy świętej?

OWMR 80c: Należy przygotować: „Na kredensie: kielich, korporał, puryfikaterz, i zależnie od potrzeby, palkę; nadto patenę i puszki, jeśli są potrzebne, z chlebem do Komunii kapłana, ministrantów oraz ludu; ampułki z winem i wodą, jeśli tego wszystkiego nie przynoszą wierni na ofiarowanie, patenę do Komunii wiernych, przybory do umywania rąk. Kielich należy przykryć welonem, który może być zawsze białego koloru”.

OWMR nie omawia sytuacji licznej koncelebry, która wymaga przygotowania wielu kielichów. Wydaje się jednak, że w takiej sytuacji można nakryć kielich główny, przeznaczony dla przewodniczącego koncelebry. Welon należy zdjąć na stoliku przed wyniesieniem kielicha na ołtarz. Jest to jeden ze znaków wyrażających szacunek wobec kielicha i pateny, czyli naczyń szczególnie wyróżnionych. Bez wykonywania takich znaków, człowiek łatwiej wpada w niebezpieczeństwo traktowania świętych naczyń jako zwyczajnych przedmiotów.

Ks. Stanisław Szczepaniec

Wyjaśnienie pochodzi z dwumiesięcznika „Oaza”.

Related Post