W "Oremus" pomału finiszuję z tekstami z cyklu "Ważne postacie w historii liturgii". Dziś dotarły do mnie autorskie egzemplarze na luty i marzec. W numerze lutowym jest tekst o Annibale Bugninim i dopiero teraz zorientowałem się, że przy autoryzacji przeoczyłem jedną drobną korektę redakcyjną, która zmieniła sens zdania.
W “Oremus” pomału finiszuję z tekstami z cyklu “Ważne postacie w historii liturgii”. Dziś dotarły do mnie autorskie egzemplarze na luty i marzec. W numerze lutowym jest tekst o Annibale Bugninim i dopiero teraz zorientowałem się, że przy autoryzacji przeoczyłem jedną drobną korektę redakcyjną, która zmieniła sens zdania.
Zdanie w wersji ostatecznej brzmi: “Sam Bugnini, świadomy konieczności szybkiego wprowadzenia głębokich reform obrzędowych, potrafił przekonać do swojej koncepcji zespół, ktorym jako sekretarz faktycznie kierował“.
Natomiast w napisanym przeze mnie tekście zdanie to brzmiało: “Sam Bugnini, przekonany o konieczności szybkiego wprowadzenia głębokich reform obrzędowych, potrafił przekonać… itd”.
W wydrukowanym tekście owa “konieczność” staje się jakąś niepodważalną prawdą, którą sobie uświadomił Bugnini, podczas gdy w moim tekście chodziło o subiektywne stanowisko samego Bugniniego. Przy autoryzacji skupiłem swoją uwagę na dokonanych przez Redakcję skrótach (napisany przeze mnie tekst był, jak zwykle, nieco za długi) i ta zmiana mi umknęła, co oczywiście nie jest dla mnie żadnym usprawiedliwieniem. Jestem lekko wkurzony, ale pretensje mogę mieć tylko do siebie za własną nieuwagę. Teraz widzę, że jakaś korekta była tu konieczna z powodu błędu stylistycznego w moim tekście: “Sam Bugnini, przekonany (…), potrafił przekonać…“, ale oczywiście tej konkretnej korekty bym nie zaakceptował, gdybym ją wychwycił. Na młodzieńcze roztargnienie za późno, to pewnie już pierwsze zwiastuny Alzheimera.