28 lutego, w TVP II o 22.40, w programie Jana Pospieszalskiego „Warto rozmawiać” odbędzie się dyskusja na temat przyjmowania Komunii świętej na rękę. Zezwolenie na udzielanie Komunii św. w ten sposób, zamieszczone w liście pasterskim na Wielki Post prymasa Józefa Glempa, skierowanym do diecezji warszawskiej, wywołało burzliwą dyskusję.
28 lutego, w TVP II o 22.40, w programie Jana Pospieszalskiego „Warto rozmawiać” odbędzie się dyskusja na temat przyjmowania Komunii świętej na rękę. Zezwolenie na udzielanie Komunii św. w ten sposób, zamieszczone w liście pasterskim na Wielki Post prymasa Józefa Glempa, skierowanym do diecezji warszawskiej, wywołało burzliwą dyskusję.
Jan Pospieszalski zamierza zaprosić osoby kompetentne, a zarazem prezentujące przeciwne, w tej sprawie, stanowiska. Nieoficjalnie dowiedzieliśmy się, że o udział w programie zostali poproszeni Paweł Milcarek (Christianitas), ks. Piotr Paćkowski (KUL), przedstawiciele środowiska Tygodnika Powszechnego oraz przedstawiciele KAI.
Reżyser i prowadzący „Warto rozmawiać” Jan Pospieszalski jest jednym z sygnatariuszy listu środowiska Christianitas (http://www.christianitas.pl/wiad/10/41/w.php). Autorzy listu przy zastrzeżeniu, że nie chcą sądzić decyzji Pasterzy, zwracają uwagę na konieczność ostrożności we wprowadzaniu tej praktyki. List podpisało kilkunastu przedstawicieli, którzy mówią o sobie: „jesteśmy jedynie zwykłymi wiernymi Kościoła katolickiego”. Są wśród nich min.: Dariusz Karłowicz, Marek Jurek, Paweł Nowacki, Jacek Kowalski, państwo Półtawscy, Piotr Semka.
Program Jana Pospieszalskiego budzi wiele kontrowersji, poruszając trudne tematy, podlegające niejednoznacznym ocenom. W dyskusji na temat „Warto rozmawiać” padło już wiele sprzecznych opinii. Niemniej zdaniem Rady [Etyki Mediów] „walorami programu są: dobór tematów, zawsze aktualnych, w głębokim rozumieniu tego pojęcia, tj. nie aktualnych doraźnie, jako sensacja dnia czy tygodnia, ale nurtujących myślącą część społeczeństwa, wywołujących różnicę zdań, takich, o których rzeczywiście warto rozmawiać, dobór rozmówców, którymi są zawsze osoby postrzegane jako dobrze znające daną problematykę, wiarygodne, cieszące się autorytetem także u tych, którzy reprezentują zasadniczo odmienny pogląd” (Z listu Rady Etyki Mediów do przewodniczącej KRRiT Danuty Waniek).