Spóźniona wprawdzie o kilka dni.
Spóźniona wprawdzie o kilka dni.
Fragment z papieskiego mszału, z mszy na 1 I 2010, czyli na oktawę bożonarodzeniową. Papież odmawiał we mszy III Modlitwę Eucharystyczną, a poniżej zamieszczam jej fragment, odmawiany przez jednego z koncelebransów:
Haec Hostia nostrae reconciliationis proficiat, quaesumus, Domine, ad totius mundi pacem atque salutem. Ecclesiam tuam, peregrinantem in terra, in fide et caritate firmare digneris cum famulo tuo Papa nostro Benedicto, cum episcopali ordine et universo clero et omni populo acquisitionis tuae. Adesto propitius votis huius familiae, quam tibi astare voluisti in die quo Virgo Maria mundo edidit Salvatorem. Omnes filios tuos ubique dispersos tibi, clemens Pater, miseratus coniunge.
To fragment, który w polskim przekładzie zaczyna się od słów Prosimy Cię, Boże, aby ta Ofiara naszego pojednania. Warto zwrócić uwagę, że pojawia się tutaj – inaczej niż w polskim wydaniu mszału – wspomnienie tajemnicy dnia (podkreśliłem ten fragment w łacińskim i polskim tekście): Wysłuchaj łaskawie modlitwy zgromadzonych tutaj wiernych, którzy z Twojej łaski stoją przed Tobą w dniu, w którym Maryja Dziewica wydała na świat Zbawiciela.
Tak samo wspomnienie tajemnicy dnia pojawia się w tym miejscu na Wielkanoc. Ciekawe, czemu w polskim wydaniu przesunięto je w zupełnie inne miejsce…