Bądźmy z Jezusem w Wieczerniku, w Getsemani i na Golgocie. Spotkajmy się przy pustym grobie i kosztujmy z obfitości, którą daje Zmartwychwstały Pan!
W tym dniu Kościół milczy. Nie sprawuję się wtedy Eucharystii, jedynie Liturgię Godzin. Obowiązuje fioletowy, żałobny kolor szat liturgicznych, śpiewamy pieśni pasyjne. W „Liście okólnym Kongregacji Kultu Bożego o przygotowaniu i obchodzeniu Świąt Paschalnym” z 1988 r. tak czytamy o sobotnim dniu: W Wielką Sobotę Kościół trwa przy Grobie Pańskim, rozważając Mękę i Śmierć Chrystusa oraz Jego zstąpienie do otchłani, a także modli się i zachowuje post w oczekiwaniu na Jego Zmartwychwstanie. Wielka Sobota to dzień szabatu, to dzień odpoczynku Jezusa po dokonanym dziele Zbawienia. Kościół w tym dniu wspomina bardzo ważną, aczkolwiek nieco pominięta Tajemnicę Zstąpienia Jezusa do piekieł. Chrystus po śmierci zstąpił do Otchłani, do Szeolu, aby oznajmić tym, którzy tam przebywali, że czas śmierci właśnie się skończył. Przez Jego mękę i śmierć ludzkość została wyprowadzona na wolność, została obdarzona Nowym Życiem. Nie ma w Twoim życiu rzeczywistości, do której nie przyjdzie Pan. On swoją obecnością może wypełnić Twój szeol, Twoją otchłań, w której czujesz się osamotniony, pominięty czy wyklęty. Jezus przychodzi tam, gdzie panuje śmierć, gdzie czuć smród rozkładu, wyciąga do Ciebie swoją dłoń i zaprasza byś poszedł z Nim, ku Światłu, ku Zmartwychwstaniu.
Tę prawdę bardzo pięknie obrazuje II czytanie w Godzinie Czytań: Starożytna Homilia na Świętą i Wielką Sobotę. Zachęcam do zapoznania się z tym tekstem, niech ten tekst towarzyszy nam w tym dniu, podczas adoracji Chrystusa w znaku grobu. Nie zatrzymujmy się na święceniu pokarmów i ostatnich przygotowaniach do wielkanocnego śniadania. Bądźmy z Panem, dziękujmy Mu za Jego Śmierć i oczekujmy na poranek trzeciego dnia!
Kiedy zapada zmrok, Kościół przystępuje do sprawowania najważniejszej Liturgii w roku – Wigilii Paschalnej. Nie ma piękniejszej Liturgii, dlatego tak ważne jest by wszystko było przygotowane. Liturgia Wigilii Paschalnej jest bardzo bogata. Rozpoczyna się Liturgią Światła, błogosławieństwem ognia i zapaleniem Paschału, a kończy się orędziem wielkanocnym Exsultetem. Wsłuchajmy się w tekst orędzia, niech nie umknie nam żadne słowo. Następnie idziemy do Liturgii Słowa, w czasie której „powraca” hymn Chwała na wysokości Bogu i wezwanie Alleluja, którego nie używaliśmy przez cały Wielki Post. Rozlegną się słowa Psalmu 118: Prawica Pańska wysoko wzniesiona, prawica Pańska moc okazała. Nie umrę, lecz będę żył i głosił dzieła Pańskie. Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym. Stało się to przez Pana: cudem jest w oczach naszych. Rozbrzmiewają dzwony organy grają najgłośniej jak mogą, bo Pan odkupił swój lud, wraca zwycięski z otchłani. Po Liturgii słowa następuje Liturgia chrzcielna – bardzo ważny moment, do którego przygotowywaliśmy się przez 40 dni Wielkiego Postu. W tym czasie katechumeni przyjmują sakramenty inicjacji chrześcijańskiej, dzieci dostępują łaski chrztu świętego, a my, ochrzczeni, uroczyście odnowimy swoje chrzcielne zobowiązania. To bardzo ważny moment, w którym Pan zapyta Cię o miłość, to czas, w którym na nowo dokonają się zaślubiny Twojego serca z Sercem Boga. To czas, w którym możesz usłyszeć jak Oblubieniec Bóg mówi do ciebie – swojej oblubienicy: przebaczam ci wszystko. Przeszedłem tą drogę za ciebie. Teraz już nie będziesz sama, ale tam gdzie spotkasz pustkę – Ja będę Obecnością; w twojej porażce – Ja będę Pocieszeniem; tam gdzie spotkasz cierpienie – Ja będę twoim Utuleniem, zaś w ciemności będę twoim Światłem. Kruchość, słabość, niewystarczalność to część twojego życia. Ale teraz nie musisz już przed tym uciekać. Przeżyłem ten krzyż za ciebie i dla ciebie. Teraz już wiesz, że nie będziesz sama. I pamiętaj, że kiedy mimo wszystko przestraszysz się, kiedy znów zwątpisz i uciekniesz do swoich kochanków, ja będę czekał gotowy ponownie przebaczyć! Bo kocham cię. [1]Trzymając zapaloną świecę chrzcielną, bardzo świadomie odpowiadajmy na pytania, które będzie zadawał kapłan. Po Liturgii Chrzcielnej następuje Liturgia Eucharystyczna, paschalna Uczta Baranka, przepełniona radością i uwielbieniem. Pan karmi nas swoim uwielbionym Ciałem.
Po liturgii następuję procesja rezurekcyjna. Chcemy dzielić się swoją radością z całym światem. Procesja rezurekcyjna może odbyć się również w niedzielny poranek. Liturgia Wigilii Paschalnej jest już mszą Zmartwychwstania Pańskiego, dlatego po skończonej celebracji nie przykrywa się monstrancji welonem, nie śpiewa się już pieśni pasyjnych.
Wszystkim życzę prawdziwie radosnych, pięknych Świąt Paschalnych. Bądźmy z Jezusem w Wieczerniku, w Getsemani i na Golgocie. Spotkajmy się przy pustym grobie i kosztujmy z obfitości, którą daje Zmartwychwstały Pan!
Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych: Com przyrzekł Bogu (Siedl.)
Przygotowanie darów: Chrystus zmartwychwstan jest (Siedl.)
Proponowany śpiew nawiązuje do Ewangelii, którą usłyszymy podczas Wigilii Paschalnej.
Komunia: Zwycięzca śmierci (Siedl.)
Oto są baranki młode (Niepojęta Trójco I)
Regnavit (Niepojęta Trójco I)
Chrystus Pan zmartwychwstał (Siedl.)
Uwielbienie: Radośnie Panu hymn śpiewajmy
Alleluja (Niepojęta Trójco II)
Na Zmartwychwstanie Pańskie (Niepojęta Trójco II)
Początek procesji: Wesoły nam dzień dziś nastał (Siedl.)
Zakończenie procesji: Ciebie Boga wysławiamy (Siedl.)
Wyjście: Wesel się Królowo miła (Siedl.)
Otrzyjcie już łzy płaczące (Siedl.)
[1] Ks. Sławomir Jeziorski, Historia pewnej miłości. Duchowa droga do własnego serca, Wydawnictwo Salwator