X
Pogrzeb Krzyża
Czymś zupełnie normalnym jest dla parafian nawiedzanie Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim, gdzie od końca wielkopiątkowej Liturgii Męki Pańskiej aż do kilku minut przed Wigilią Paschalną stoi wystawiony Najświętszy Sakrament. Jednak warto wiedzieć, że to nie monstrancja, a krzyż jest tym, co pierwotnie spoczywało w Grobie Pańskim[1].
Liturgia w soczewce: Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Liturgia w soczewce: Wigilia Paschalna, rok B
„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

Katechumenat: czwartek w oktawie

Kolejny dzień uczestnictwa nowo ochrzczonych i bierzmowanych dzieci w Eucharystii. Po wpisie komentarze na temat Komunii świętej neofitów.

Czwartek

(GeV 484-488; Epistolarz z Würzburga; Ewangeliarz Pi)

[Kolekta] Boże, który pomnażasz szczep odrodzonych, spraw łaskawie, aby radowali się z odpuszczenia swych grzechów. Przez.

Boże, który odnawiasz naturę ludzką ponad pierwotną godność, wejrzyj na niewypowiedziany sakrament Twej dobroci i zachowaj dary swej wiecznej łaski i błogosławieństwa w tych, których zechciałeś odnowić przez misterium odrodzenia. Przez Pana naszego.

 Epistoła: Dz 8,26-40

Ewangelia: J 20,11-18

Sekreta. Daj nam, Panie, zawsze się radować przez te paschalne misteria, aby nieustające dzieło naszego odnowienia było dla nas przyczyną wiecznej radości. Przez Pana naszego.

[Prefacja] Zaprawdę godne… Ponieważ po zniszczeniu starości odnowieni są wszyscy co byli odrzuceni i naprawiona dla nas zostaje integralność życia w Chrystusie. Którego chwalą aniołowie.

[Communicatnes] Zjednoczeni z całym Kościołem obchodzimy zmartwychwstanie naszego Pana Jezusa Chrystusa itd.

[Hanc igitur] Przyjmij, Panie, Ofiarę Twych sług i całego ludu Twego, którą ofiarujemy Tobie także za tych, których zechciałeś odrodzić z wody i z Ducha Świętego, udzielając im odpuszczenia wszystkich grzechów, i abyś znalazł ich w Chrystusie Jezusie Panu naszym, prosimy Cię, Panie, abyś łaskawie ją przyjął. Za nich zanosimy do Twego majestatu błagalne modlitwy, abyś ich imiona nakazał zapisać w księdze życia. Napełnij dni nasze Twoim pokojem itd.

Postkomunia. Oczyść łaskawie, prosimy Cię, Panie, nasze umysły i odnów niebiańskimi sakramentami, abyśmy otrzymali pomoc dla ciała tak obecnie jak i na przyszłość. Przez.

 

* * *

Komentarze

O Komunii świętej

Alkuin z Yorku (?), Instrukcja chrzcielna Primo paganus (Tours, ok. 798 r.)

I tak [neofita] jest umocniony Ciałem i Krwią Pana, aby był członkiem tej Głowy, która za niego poniosła mękę i zmartwychwstała.

(Keefe, Water and the Word II, s. 245)

 

Instrukcja chrzcielna Quaerendum nobis (archidiecezja Sens, ok. 812 r.; tekst powstały prawdopodobnie w ramach konsultacji abpa Magnusa z Sens wokół kwestionariusza Karola Wielkiego)

Gdy zostanie ochrzczony, otrzymuje Ciało i Krew Pana naszego Jezusa Chrystusa. Daje się bowiem ochrzczonemu Ciało i Krew Chrystusa na odpuszczenie grzechów, aby przez ten widzialny chleb i wino, które widzialnie przyjmuje, przyjął także niewidzialnego Pana Jezusa Chrystusa, aby tak jak widzialne ciało karmi się widzialnym chlebem, tak i niewidzialna dusza karmiła się niewidzialnym pokarmem.

(Keefe, Water and the Word II, s. 325-326)

 

patriarcha Maksencjusz z Akwilei, List o chrzcie (Akwileja, ok. 812 r.; odpowiedź na kwestionariusz Karola Wielkiego)

Następnie, przeniesieni przez kąpiel odrodzenia do grona matki-Kościoła, stawszy się synami przybrania, zapisani w księdze życia, namaszczeni krzyżmem Chrystusa Pana naszego (…), to jest, najobfitszym wylaniem Ducha Świętego (…), podążając za Chrystusem Wodzem i obmyci we Krwi Baranka, odziani w biel, czyli w szaty godowe, przechodzą do stołu niebiańskiego Króla, do owej prawdziwej ziemi obietnicy, okryci świętym zawojem wiary i mający otrzymać korony.

(Keefe, Water and the Word II, s. 464)

Maciej Zachara MIC: Urodzony w 1966 r. w Warszawie. Marianin. Rocznik święceń 1992. Absolwent Papieskiego Instytutu Liturgicznego na rzymskim "Anselmianum". W latach 2000-2010 wykładał liturgikę w WSD Księży Marianów w Lublinie, gdzie pełnił również posługę ojca duchownego (2005-2017). W latach 2010-2017 wykładał teologię liturgii w Kolegium OO. Dominikanów w Krakowie. Obecnie pracuje duszpastersko w parafii Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Bazylianówka w Lublinie. Ponadto jest prezbiterem wspólnoty neokatechumenalnej na lubelskiej Poczekajce, a także odprawia Mszę św. w nadzwyczajnej formie rytu rzymskiego w rektoralnym kościele Niepokalanego Poczęcia NMP przy ul. Staszica w Lublinie. Stała współpraca z miesięcznikiem "Oremus". Szczególne zainteresowania: historia liturgii chrztu i bierzmowania, historia sakramentarzy i mszałów, rozwój obrzędów Mszy świętej.
Related Post