Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Przewodnik po Triduum – dzień 1

Ku źródłom modlitw Triduum Paschalnego – Msza Wieczerzy Pańskiej (Wielki Czwartek)

Liturgia Wielkiego Czwartku, a dokładniej Msza Wieczerzy Pańskiej (Missa in Cena Domini), to pierwsza celebracja Świętego Triduum Paschalnego, która niejako otwiera Kościołowi cały ten czas1. Sama nazwa tej pierwszej liturgii miewała w ciągu wieków różne nazwy. Ostatnim tytułem tego dnia sprzed zakończenia Soboru Watykańskiego II była Uroczysta Msza Wieczorna Wieczerzy Pańskiej2. Pod koniec soborowych obrad wydano jednak nowe normy dotyczące rubryk mszalnych, zgodnie z którymi od 1965 r. dzień ten nie posiadał w swojej nazwie sformułowania „uroczysta”3. Tak też pozostało do dnia dzisiejszego, gdy omawiana liturgia posiada jedynie tytuł Mszy Wieczornej Wieczerzy Pańskiej (Missa Vespertina in Cena Domini)4.

Przewodnik po Triduum: Misterium Mszy Wieczerzy Pańskiej
Liturgia Wieczerzy Pańskiej w Wielki Czwartek jawi się nam jako misterium, w które możemy wniknąć jedynie oczyma wiary, bo to właśnie wiara jest poręką dóbr przyszłych i dowodem tego, czego się spodziewamy (por. Hbr 11, 1). To właśnie ona wyraża to, czego słowa nie są w stanie wypowiedzieć (Euzebiusz z Emessy). Nic więc dziwnego, że wiarę celebrujemy w liturgii, gdyż bez uczynków jest ona martwa (por. Jk 2, 13). Spróbujmy zatem spojrzeć na liturgię Mszy Wieczerzy Pańskiej jako na misterium, w które dzięki Chrystusowi możemy być włączeni.
Przewodnik po Triduum: Chluba Krzyża – pierwszy dzień Triduum Paschalnego
Wchodząc w Święte Triduum Paschalne paradoksalnie zaczynamy niejako od końca. Obchodząc pamiątkę ustanowienia sakramentów Eucharystii i święceń patrzymy na skutki tego, co wydarzy się w ciągu kolejnych dni na Kalwarii i w pustym grobie, przypominając sobie, że po tym wszystkim nie możemy zamknąć się w swoich światach, ale powinniśmy nieść dalej tę miłość, którą zostaliśmy obdarowani.