Liturgia w soczewce: Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego, rok B

„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).

Kolekta

Boże, Ty w dniu dzisiejszym przez Twojego Syna pokonałeś śmierć i otworzyłeś nam bramy życia wiecznego, † spraw, abyśmy obchodząc uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego, zostali odnowieni przez Ducha Świętego * i mogli zmartwychwstać do nowego życia w światłości.

Dzisiejsza kolekta, ale też modlitwa nad darami i modlitwa po komunii, mówią o nowym życiu. To nowe życie ma swoje źródło w zmartwychwstaniu Jezusa i możemy go doświadczać w sakramentach.

I czytanie – Dz 10, 34a. 37-43 (Świadectwo św. Piotra o zmartwychwstaniu)

Gdy Piotr przybył do domu centuriona w Cezarei, przemówił: “Wiecie, co się działo w całej Judei, począwszy od Galilei, po chrzcie, który głosił Jan. Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie.
Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, w Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów“.

Psalm responsoryjny – Ps 118(117), 1-2. 16-17. 22-23

W tym dniu wspaniałym wszyscy się weselmy

Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
prawica Pańska moc okazała.
Nie umrę, ale żył będę *
i głosił dzieła Pana.

Kamień odrzucony przez budujących *
stał się kamieniem węgielnym.
Stało się to przez Pana *
i cudem jest w naszych oczach.

II czytanie – Kol 3, 1-4 (Dążcie tam, gdzie jest Chrystus)

Bracia: Jeśliście razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi. Umarliście bowiem i wasze życie ukryte jest z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

SEKWENCJA

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.
Maryjo, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.
Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.
Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.
Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Werset przed Ewangelią

Chrystus został ofiarowany jako nasza Pascha.
Odprawiajmy nasze święto w Panu.

Ewangelia – J 20, 1-9 (Apostołowie przy grobie Zmartwychwstałego)

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: “Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”.
Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka.
Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.

Modlitwa nad darami

Wszechmogący Boże, pełni wielkanocnej radości składamy Tobie Ofiarę, † przez którą Kościół odradza się do nowego życia, * i nieustannie się karmi..

Modlitwa po Komunii

Boże, Ty przez wielkanocne Sakramenty udzieliłeś Twojemu Kościołowi nowego życia, † otaczaj go nieustannie swoją opieką * i doprowadź do chwały zmartwychwstania.

Komentarz

W Ewangelii widzimy scenę, kiedy Maria Magdalena, a później Piotr i Jan, przychodzą do grobu Jezusa szukając Jego ciała. Żadne z nich nie wierzyło w zapowiedzi Jezusa o Jego zmartwychwstaniu. Po Jego śmierci nie mieli nadziei na to, że jeszcze Go spotkają. Znaleźli się w sytuacji bez sensu, bez wyjścia. Z lęku przed Żydami zamknęli się w wieczerniku i starali się tylko przeżyć ale nie mieli pojęcia co dalej z ich życiem. Paradoksalnie, wyjście z zamknięcia i zderzenie z pustym grobem, z brakiem Jezusa, rodzi w nich wiarę i nadzieję. Jeszcze nie rozumieją ale coś w nich zaczyna się zmieniać.

Ze śmierci rodzi się nowe życie. Jest to droga, którą przeszedł Jezus, uczniowie, i którą przechodzi każdy z nas. Kiedy w życiu dochodzimy do jakiejś ściany, kiedy wydaje się, że grzech nas pokonuje, kiedy nie wiemy co dalej zrobić, to zmartwychwstanie Jezusa daje nam podstawę do nadziei. Do wiary, że z tej naszej „śmierci” Bóg wyprowadzi nas do życia. I może to przejście nie dokona się w nas już w te święta ale dokona się w swoim czasie.

Droga przejścia to droga, którą już kiedyś przeszliśmy. W momencie naszego chrztu umarliśmy i odtąd nasze życie „jest ukryte z Chrystusem w Bogu”. Należymy do Boga, a On nie zapomina o swoich dzieciach. Nasze grzechy, słabości nie są już przeszkodą, abyśmy żyli z Nim.

Wskazówki do rozważenia

Co jest źródłem nadziei w moim życiu? Gdzie szukam sensu? Czy wierzę w to, że mój Ojciec troszczy się o mnie i przeprowadzając mnie przez trudne doświadczenia prowadzi mnie do nowego życia?