„Liturgia w soczewce” to propozycja komentarzy do tekstów liturgii Wielkiego Tygodnia, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać celebrację Eucharystii. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Boże, Ty chciałeś, aby Twój Syn przez śmierć na drzewie krzyża uwolnił nas spod władzy szatana, † spraw, abyśmy wiernie Tobie służyli * i dostąpili łaski zmartwychwstania.
Antyfona na wejście
Na imię Jezus niech się zgina każde kolano * istot niebieskich, ziemskich i podziemnych, * gdyż Pan stał się posłuszny aż do śmierci, * a była to śmierć krzyżowa; * dlatego Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.
I Czytanie – Iz 50, 4-9a (Proroctwo o cierpiącym słudze Boga)
Pan Bóg otworzył mi ucho, a ja się nie oparłem ani się nie cofnąłem. Podałem grzbiet mój bijącym i policzki moje rwącym mi brodę. Nie zasłoniłem mojej twarzy przed zniewagami i opluciem. Pan Bóg mnie wspomaga, dlatego jestem nieczuły na obelgi, dlatego uczyniłem twarz moją jak głaz i wiem, że wstydu nie doznam.
Ewangelia – Mt 26,14-25 (Zdrada Judasza)
Z nastaniem wieczoru zajął miejsce u stołu razem z dwunastu uczniami. A gdy jedli, rzekł: «Zaprawdę, powiadam wam: jeden z was Mnie wyda». Bardzo tym zasmuceni, zaczęli pytać jeden przez drugiego: «Chyba nie ja, Panie?» On zaś odpowiedział: «Ten, który ze Mną rękę zanurzył w misie, ten Mnie wyda. Wprawdzie Syn Człowieczy odchodzi, jak o Nim jest napisane, lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany. Byłoby lepiej dla tego człowieka, gdyby się nie narodził».
Wtedy Judasz, który miał Go wydać, rzekł: «Czyżbym ja, Rabbi?» Odpowiedział mu: «Tak, ty».
Modlitwa nad darami
Panie, nasz Boże, przyjmij złożone dary † i spraw łaskawie, abyśmy przez miłość wniknęli w tajemnicę Męki Twojego Syna, * którą sprawujemy w świętych obrzędach.
Antyfona na Komunię
Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, * ale aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.
W opowieści Ewangelisty czytamy, że Jezus przeczuwał, że zostanie zdradzony, oraz wiedział, który z Dwunastu go wyda. Uczniowie pytali Go zasmuceni, jakby każdy z nich się obawiał, że to właśnie on może stać się zdrajcą. Jakby słowa Jezusa dotknęły w nich jakiegoś czułego punktu – jakieś niepewności, wątpliwości, którą nieśli w sobie od dłuższego czasu, może nawet myśli podobnych do tych, które miał Judasz. Judasz jednak już podjął decyzję – postanowił wydać swojego Mistrza, nawet otrzymał zapłatę. Dlatego jego pytanie różni się od tego, które zadawali postali uczniowie: on wie i Jezus wie. Jezus wiedział, że ktoś, kto tworzył z Nim wspólnotę, wyda Go w ręce wrogów i że przez niego będzie bardzo cierpiał. Jezus mógł uciec, wyrzucić Judasza już wcześniej z grona Dwunastu, nakazać uczniom, żeby Go bronili. Nie robi tego – przyjmuje los tysięcy bezimiennych ludzi, którzy zostali zdradzeni i skrzywdzeni przez swoich najbliższych. Przyjął postać sługi, dlatego teraz umiera haniebną śmiercią, jako zwykły człowiek. Jego śmierć uwalnia nas od śmierci. Zwycięstwo pokusy nad Judaszem ostatecznie prowadzi do zmartwychwstania Chrystusa i zwycięstwa nad szatanem. Tych wszystkich tajemnic dotykamy w liturgii Kościoła. Dlatego szczególnie podczas Eucharystii możemy się ukryć w ranach Chrystusowych i złączyć nasze trudy i cierpienia z Jego Męką.
Wszechmogący Boże, umocnij w moim sercu wiarę, że przez doczesną śmierć Twojego Syna, której znakiem jest eucharystyczna Ofiara, dajesz mi życie wieczne.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
s. Tereza Huspekova CHR