„Liturgia w soczewce” to nowa propozycja komentarzy do tekstów liturgii niedzielnej Mszy świętej, byśmy mogli jeszcze głębiej przeżywać niedzielną Eucharystię. O tym czym są, oraz jak je wykorzystać, możecie przeczytać w naszym serwisie (tutaj).
Wszechmogący Boże, z powodu własnej słabości upadamy w grzechy, daj nam nowe życie przez zasługi Twojego jedynego Syna.
– Przez grzech człowiek stał się ranny. Ta egzystencjalna rana jest duża i głęboka. Św. Paweł w liście do Rzymian napisał, że człowiek wie co jest dobre, pragnie tego, ma dobrą wolę, ma zrywy w kierunku dobra, ale dochodzi do pewnej granicy, której nie jest w stanie przekroczyć. Nie potrafi kochać bez granic.
– Szczytem objawienia miłości Boga do nas jest Wcielenie Syna i Jego ofiara krzyża. To rzeczywistość, która przekracza ludzką logikę postępowania. Ta miłość daje się prowadzić na krzyż przez grzechy innych i tam umiera. Zmartwychwstaniem Jezusa Bóg niejako zaaprobował ten sposób miłości. Chrystus czyni wszystko nowe i pokazuje, że nie musimy trwać w ciemności, grzechu i śmierci, ale że On przekroczył jej granicę, wskazał na nową jakość życia, w której mamy udział przez chrzest święty.
I czytanie – Iz 42,1-7 (Sługa Boży ofiarowany za zbawienie świata)
To mówi Pan: «Oto mój Sługa, którego podtrzymuję, Wybrany mój, w którym mam upodobanie. Sprawiłem, że Duch mój na Nim spoczął; On przyniesie narodom Prawo. Nie będzie wołał ni podnosił głosu, nie da słyszeć krzyku swego na dworze. Nie złamie trzciny nadłamanej, nie zgasi ledwo tlejącego się knotka. On rzeczywiście przyniesie Prawo. Nie zniechęci się ani nie załamie, aż utrwali Prawo na ziemi, a Jego pouczenia wyczekują wyspy».
Psalm responsoryjny – 27 (26)
Nawet gdy wrogowie staną przeciw mnie obozem, *
moje serce nie poczuje strachu.
Choćby napadnięto mnie zbrojnie, *
nawet wtedy ufność swą zachowam.
Śpiew przed Ewangelią
Witaj, nasz Królu i Zbawicielu,
Ty sam zlitowałeś się nad grzesznymi.
EWANGELIA – J 12, 1-11
Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który Go miał wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, że dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem i mając trzos, wykradał to, co składano. Na to rzekł Jezus: «Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie».
MODLITWA NAD DARAMI
Miłosierny Boże, wejrzyj na sakramentalną Ofiarę przez nas składaną i spraw, aby męka Chrystusa, przez którą uwolniłeś nas od potępienia, przyniosła nam życie wieczne.
MODLITWA PO KOMUNII
Panie, nasz Boże, nawiedź swoich wiernych i otocz czujną miłością ich serca, uświęcone przez Eucharystię, aby z Twoją pomocą strzegli zbawiennych darów, które otrzymali dzięki Twojemu miłosierdziu.
Scena w domu Marii, Marty i Łazarza w Betanii rozpoczyna ostatni tydzień przed śmiercią Jezusa. Przypomnienie o tym, że Jezus wskrzesił z martwych Łazarza jest jednocześnie spojrzeniem wstecz na cudowny znak, ale także wprzód – jest zapowiedzią śmierci Jezusa. To właśnie wydarzenie stało się bezpośrednim powodem podjęcia decyzji o Jego straceniu. W tym kontekście namaszczenie stóp Jezusa przez Marię jest symboliczną zapowiedzią Jego nieuchronnej śmierci.
Gest Marii, pełen delikatności i czułości, jest początkiem nowego stworzenia, które zaczyna się, gdy oblubienica odpowiada Oblubieńcowi, który miłuje miłością odwieczną. W tym darze Bóg odnajduje to, czego od zawsze szuka i pragnie – być miłowanym przez tego, kogo On miłuje. Wreszcie stworzenie odpowiada na miłość swojego Stwórcy. W tym geście stworzenie osiąga swój cel, dla którego zostało powołane do istnienia. To, co od wieków dokonuje się między Ojcem i Synem, teraz realizuje się między Stwórcą a ową kobietą. Gest Marii uprzedza to, co za chwilę uczyni sam Jezus – wkrótce On umyje nogi swoim uczniom ( J 13, 1nn). Czyniąc to, pokaże, że Jego życie jest oddane na posługę miłości. Umyje nogi wodą, znakiem swej śmierci. Tu zamiast wody jest olejek radości i życia. Maria jest pierwszą, która czyni dla Jezusa to, co On sam uczynił dla nas. Miłość jest kochana.
MODLITWA PO MEDYTACJI