Udostępnij ten artykuł
C.d. modlitw nad ludem wraz z ich źródłami wg obu mszałów. Dziś modlitwy od niedzieli do środy IV tygodnia Wielkiego Postu.
IV niedziela Wielkiego Postu
Mszał Pawła VI
Pol.: Zachowaj, Panie, proszących Ciebie, podtrzymaj słabych, a kroczących pośród cieni śmierci ożywiaj zawsze swoim światłem i, wyrwanym łaskawie z wszelkiego zła, pozwól dojść do najwyższych dóbr.
Łac.: Tuere, Domine, supplices tuos, sustenta fragiles, et inter tenebras mortalium ambulantes tua semper luce vivifica, atque a malis omnibus clementer ereptos, ad summa bona pervenire concede.
Modlitwa obecna tylko w Sakramentarzu z Werony (Ve 46) jako modlitwa nad ludem formularza bez tytułu.
Poniedziałek IV tygodnia
a) Mszał Piusa V
Pol.: Wysłuchaj łaskawie nasze błagania, prosimy Cię, Panie, a skoro pobudzasz nas do modlitwy, racz nam udzielić pomocy i ochrony.
Łac.: Deprecationem nostram, quaesumus, Domine, benignus exaudi: et, quibus supplicandi praestas affectum, tribue defensionis auxilium.
W tradycji liturgicznej modlitwa obecna w różnych funkcjach. W Sakramentarzu gregoriańskim oprócz funkcji aktualnej (GrH 263) występuje ona także jako kolekta niedzieli po suchych dniach czerwcowych (GrH 553) i modlitwa w bloku oracji pokutnych (GrH 872). Suplement do Sakramentarza gregoriańskiego ma ją ponadto jako kolektę 3. niedzieli po Zesłaniu Ducha Świętego. Jeszcze nasz Sakramentarz tyniecki zachowuje modlitwę w tych funkcjach, z wyjątkiem bloku modlitw pokutnych.
Sakramentarz z Werony (Ve 504) ma ponadto bardzo podobną modlitwę w funkcji kolekty jednego z formularzy codziennych. Formularz ten według Antoine Chavasse’a jest autorstwa papieża Wigiliusza i był zastosowany 20 września 537 roku. Modlitwa z Veronense brzmi tak: Adiuva nos, Deus salutaris noster; et quibus supplicandi tibi praestas affectum, tribue tuae propitiationis effectum.
b) Mszał Pawła VI
Pol.: Prosimy Cię, Panie, odnów wewnętrznie i zewnętrznie swój lud, a ponieważ nie chcesz aby przeszkadzały mu cielesne przyjemności, spraw aby był wytrwały w duchowych postanowieniach.
Łac.: Plebem tuam, Domine, quaesumus, interius exteriusque restaura, ut quam corporeis non vis delectationibus impedire, spiritali facias vigere proposito.
Jest to współcześnie skrócona wersja modlitwy, która po raz pierwszy występuje w Sakramentarzu z Werony (Ve 1020) jako modlitwa nad ludem formularza bez tytułu. Według Gilberta Pomarèsa, autorem formularza jest papież Gelazy I, a kontekstem jego powstania była walka tego papieża z odradzającym się pogańskim świętem Luperkaliów. Formularz ten miałby być zastosowany po raz pierwszy w oktawę Wielkanocy 2 kwietnia 495 roku. Modlitwa znalazła się także w Sakramentarzu gelazjańskim (GeV 253) jako modlitwa nad ludem soboty IV tygodnia Wielkiego Postu. Końcowa fraza współcześnie ucięta brzmi: et sic rebus foveas transituriis, ut tribuas potius inhaerere perpetuis.
Wtorek IV tygodnia
a) Mszał Piusa V
Pol.: Zmiłuj sie, Panie, nad ludem Twoim i pozwól mu łaskawie odetchnąć wśród utrapień, które stale go męczą.
Łac.: Miserere, Domine, populo tuo: et continuis tribulationibus laborantem, propitius respirare concede.
Modlitwa pojawia się po raz pierwszy w Sakramentarzu z Werony (Ve 449) jako kolekta jednego z formularzy codziennych. Według Antoine Chavasse’a autorem tego formularza jest papież Wigiliusz a po raz pierwszy został on zastosowany 19 lub 26 lipca 537 roku podczas wojny gockiej, kiedy w Rzymie panowały klęski głodu i zarazy. Sakramentarz gregoriański stosuje tę modlitwę w aktualnej funkcji (GrH 267).
b) Mszał Pawła VI
Pol.: Daj, miłosierny Panie, aby lud Twój zawsze pozostawał Tobie oddany i aby z Twojej łaskawości nieustannie otrzymywał wszystko co mu służy.
Łac.: Concede, misericors Deus, ut devotus tibi populus semper existat et de tua clementia, quod ei prosit, indesinenter obtineat.
Modlitwa po raz pierwszy pojawia się w Sakramentarzu gelazjańskim jako modlitwa nad ludem wtorku III tygodnia Wielkiego Postu (GeV 209) oraz jako jedna z modlitw brewiarzowych (GeV 536).
Środa IV tygodnia
a) Mszał Piusa V
Ta sama modlitwa co w sobotę II tygodnia w Mszale Pawła VI, została więc już tam omówiona, zob. wpis z 20 marca.
b) Mszał Pawła VI
Pol.: Niech opieka Twej łaskawości ochrania sługi Twoje, Panie, aby czyniąc dobro na tym świecie doszli do Ciebie, najwyższego dobra.
Łac.: Famuli tui, Domine, pietatis tuae protectione muniantur, ut bonum in hoc saeculo facientes ad te, summum bonum, perveniant.
Wydaje mi się, że jest to całkowicie nowa modlitwa. Nie znajduję jej w dawnych źródłach
