Udostępnij ten artykuł
Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie – to fragment z dzisiejszej Ewangelii. Każdy dar, choćby najmniejszy, wynikający z miłości bliźniego zostanie dostrzezony przez Jezusa. Jego oczy potrafią dostrzec więcej. On oddał za mnie swoje życie, oddał wszystko co miał, abym ja mógł żyć. Czy moje oczy to dostrzegą?
Wejście: Pokładam w Panu ufność mą (Siedl.)
Panie, niech dotrze do Ciebie moja modlitwa, nakłoń ucho na moje wołanie. Ps 88 (87), 3I Takimi słowami Kościół rozpoczyna dzisiejszą liturgię. Ropocznijmy Święte Zgromadzenie pieśnią, w której tekst pierwszej zwrotki współgra z dzisiejszą antyfoną na wejście: Z głębokości wznoszę głos do Ciebie, racz wysłuchać, Panie prośby mej. Nakłoń ku mnie ucho Twe łaskawie, usłysz modły i błagania.
O usłysz mój głos (m.: Taize, Niepojęta Trójco, t. I, s. 373)
Proponowane ostinato według mnie oddaje treść dzisiejszej antyfony na wejście, dlatego pozwoliłem sobie wykorzystać je w liturgii. Niektórzy muzycy kościeli niechętnie akceptują wykonywanie śpiewów wspólnoty z Taize podczas liturgii. Dla mnie powtarzalność zawarta w tych śpiewach pomaga mi wejść w przeżywanie liturgicznych treści.
Przygotowanie darów: Bądźmy pokorni (mel.: P. Bębenek, Niepojęta Trójco, t. II, s. 202)
Ubóstwo niech będzie naszym bogactwem. Czy to możliwe, aby ubóstwo było bogactwem? Jezus nie pragnie od nas wielkich pieniędzy, majątków. Pragnie nas samych, takich jacy jesteśmy: smutni czy radośni, bogaci czy biedni. Stając dziś przed Panem oddajmy Mu swój wdowi grosz, a On sam zatroszczy się o nasze życie
Błogosławieni ubodzy w duchu (mel.: z tradycji bizantyjskiej, Niepojęta Trójco, t. I, s. 134)
Postać wdowy kojarzy mi się nie tylko z trudną sytuacją materialną, ale również z płaczem,
z zamknięciem w sobie, z cichością serca. Proponowany przeze mnie śpiew to słowa Ośmiu błogosławieństw, które są obietnicą szczęścia dla wszystkich „owdowiałych”. Wykonanie tego śpiewu proponuję wspólnotom, w których nie pojawił się on w minioną uroczystość Wszystkich Świętych.
Komunia: Dajesz Jezu Ciało Swe (mel.: bizantyjska, opr.: A Gouzes OP, bracia dominikanie, Niepojęta Trócjo, t. I, s. 270)
Dzisiejsza antyfona na komunię: Uczniowie poznali Pana Jezusa przy łamaniu chleba. Łk 24, 35
Podczas każdej Eucharystii widzimy gest łamania chleba. Ten kawałek chleba to uwielbione Ciało Jezusa. W oczach świata jest bardzo skromny, ubogi, nieprestiżowy, ale dla mnie jest On najcenniejszym darem, Jego ubóstwo ubogaca moje życie i pozwala mi żyć w obfitości. Wykonajmy proponowany śpiew z ogromną świadomością tekstu poszczególnych zwrotek.
Różne są dary łaski (Niepojęta Trójco, t. II, s.234)
Każdy z nas staje na Eucharystii różnie obdarowany, w różnej kondycji. To co nas łączy to jeden Duch i Jedno Ciało Chrystusa. Śpiew ten wykorzystuje również tekst Ps 23, którego fragment w dniu dzisiejszym jest przeznaczony jako druga antyfona na komunię: Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie, pozwala mi leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi mnie nad wody, gdzie mogę odpocząć, orzeźwia moją duszę. Ps 23 (22), 1–2.
Uwielbienie: Błogosław Pana ma duszo (Niepojęta Trójco, t. II, s. 398)
Całą duszą i sercem wyśpiewujmy Bogu chwałę za wielkie rzeczy, których dokonuje w naszym życiu.
Zakończenie: Tylko w Twoim miłosierdziu (t.: św. Teresa od Dzieciątka Jezus, Ps 45, mel.: P. Bębenek, Niepojęta Trójco, t. II, s. 243)
Wychodząc z Eucharystii chce wrócić do dzisiejszej Ewangelii i zobaczyć Pana Jezusa przyglądającego się ludziom: Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Jestem ciekaw, czy kobieta z dzisiejszej Ewangelii zobaczyła Jezusowe oczy przepełnione miłością, czy poczuła to wyróżnienie? Ja wierzę, że Pan, podobnie jak dostrzegł bogactwo wdowy, tak i we mnie, mimo słabości i grzechu, dostrzeże dobro i piękno. Kończąc dzisiejszą liturigę chcę wołać: Tylko w Twoim miłosierdziu, Panie mój, nadzieja ma.
