W tym wyjątkowym roku, gdy wskutek obostrzeń związanych z pandemią nie będziemy w stanie tą muzyką się otoczyć w jej naturalnym środowisku – w liturgii – chcemy Was zaprosić do wykorzystania dostępnych w internecie nagrań pasyjnej muzyki liturgicznej stworzonej w naszym dominikańskim środowisku.
Męka i śmierć Boga-człowieka. Zawsze chyba czuliśmy, że muzyka ma zdolność podprowadzić nas dalej w głąb tej niewypowiedzianej tajemnicy niż zwykłe, nie-muzyczne słowa.
Do zasobów powstałych w Krakowie przy Fundacji Dominikański Ośrodek Liturgiczny dołącza w tym roku modlitwa śpiewem, którą chcą się z nami podzielić muzycy z Gliwic. Schola Albertinum działająca przy tamtejszym duszpasterstwie akademickim w kościele św. Michała Archanioła nagrała ostatnio album złożony z 12 pieśni pasyjnych, które nasza Fundacja planuje wydać jako część naszej misji wspierania lokalnych grup tworzących piękną liturgię. Elementem tej promocji miał być koncert w krakowskiej Bazylice św. Trójcy, zaplanowany na nadchodzącą niedzielę, Niedzielę Palmową. Jak możecie się domyślić, koncert został odwołany, ale nie powstrzymuje to nas przed rozesłaniem Wam owocu pracy naszych przyjaciół. Na nadchodzący Wielki Tydzień prezentujemy trzy utwory z płyty „O Dulcis, O Pie”, której całość zostanie wydana w przyszłym roku.
Pierwszy z nich, „Vexilla Regis”, to wczesnośredniowieczny tekst napisany przez biskupa Poitiers, Wenancjusza Fortunata, a wykonany po raz pierwszy w procesji w dniu 19 listopada 569 roku, gdy relikwia Prawdziwego Krzyża została wysłana przez bizantyjskiego cesarza Justyna II na prośbę królowej Franków św. Radegundy do ufundowanego przez nią klasztoru Świętego Krzyża w Poitiers. Od ostatniej reformy brewiarza używamy tego hymnu w nieszporach od 5 niedzieli Wielkiego Postu do początku Triduum.
Drugi, „Agios o Theos” (Święty Boże), to współczesne rosyjskie opracowanie bizantyjskiego Trisagionu, tekstu, który w liturgii rzymskiej jest wykonywany jako część wielkopiątkowej liturgii Męki Pańskiej, a w polskiej tradycji znany jest jako część suplikacji.
Trzeci utwór, którym się z Wami teraz dzielimy, to „Krzyżu święty i chwalebny”. Jest to anonimowy motet powstały w złotym wieku polskiego renesansu, którego tekst odwołuje się do hymnu św. Wenancjusza Fortunata „Pange lingua gloriosi” (Sław, języku, bój chwalebny). Wydany w Krakowie w 1558 roku w drukarni Mateusza Siebeneichera, utwór ten jest częścią tzw. Kancjonału Zamojskiego.
Schola Albertinum z Duszpasterstwa Akademickiego „Albertinum” z Gliwic zrodziła się z potrzeby wykonywania pięknego śpiewu podczas liturgii. Zaczęła się formować już w 2010 roku, jednak w obecnej formie Schola działa od 2012 roku, od kiedy kierował nią i dyrygował Szymon Szymik. W większości tworzą ją ludzie związani z Akademickim Chórem Politechniki Śląskiej.
Głównym powołaniem jest śpiew na niedzielnej Eucharystii, tradycyjnie sprawowanej o 20:00 w kościele p.w. św. Michała Archanioła, a także na innych wydarzeniach w Duszpasterstwie, takich jak rekolekcje. Jej repertuar w większości pochodzi ze śpiewników liturgicznych „Niepojęta Trójco” oraz od twórców muzyki liturgicznej związanych z Dominikańskim Ośrodkiem Liturgicznym. Nieoficjalnie to właśnie wielki Archanioł jest jej patronem, a członkowie scholi zwykli o sobie mówić Schola Michałowa.
Schola wydała do tej pory jedną płytę o tytule „Przywróć mi życie”. Została ona zrealizowana całkowicie przy własnym nakładzie pracy, od momentu nagrania do masteringu. Tytuł płyty jest znaczący – w styczniu 2017 roku Schola przeżyła tragiczną śmierć swojej przyjaciółki, Heleny Kmieć, która była inicjatorką powstania scholi i jedną z jej założycieli.
Zespół wziął udział w trzech konkursach: na festiwalu Musica Vera w Toruniu (22 października 2016), na Ogólnopolskim Przeglądzie Pieśni Pasyjnych i Pokutnych w Żorach (1 kwietnia 2017 – pierwsze miejsce) oraz w festiwalu Pater Noster w Strzepczu (2.06.2018 – pierwsze miejsce w kategorii chórów kościelnych oraz wyróżnienie za najlepsze wykonanie utworu o tematyce Pater Noster). Od kwietnia 2019 scholą dyryguje Michał Wojtaszek.
