Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Tag: Lege Artis

Służba i władza – komentarz na wspomnienie św. Grzegorza Wielkiego

Jeżeli służba będzie jedynie naszą ideą, czymś, do czego sami musimy dochodzić, to zawsze władza, która daje poczucie siły i wielkości, nas w końcu zdominuje. I tak, niestety, najczęściej się dzieje z ludźmi, którzy zdobyli władzę. W naszym społeczeństwie istnieje głęboki rozziew pomiędzy tym, co przedstawiamy jako ideał, a prawdziwymi wartościami, według których żyjemy.

Czytaj dalej

Żyjemy spożywając Ciało i Krew

Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, lit. słowa: Pwt 8,2–3.14b–16a; 1 Kor 10,16–17; J 6,51–58 Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało za życie świata (J 6,51). Przedziwna jest tajemnica woli Chrystusa: dać nam siebie na pokarm. Ciało i krew oznacza w języku biblijnym po prostu człowieka w jego zaangażowaniu w świecie.…

Czytaj dalej

Czuwajcie!

Sobota XXXIV tygodnia zwykłego, lit. słowa: Dn 7,15–27; Łk 21,34–36 Pan Jezus pozostawia nam wskazanie praktyczne: Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych … Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie (Łk 21,34.36). Oba te wezwania sprowadzają się właściwie do jednego: Czuwajcie! Jednocześnie Ewangelia dzisiejsza ukazuje dwa wymiary tego wezwania:

Czytaj dalej

Nasza eschatologia

Czwartek XXXIV tygodnia zwykłego, lit. słowa: Dn 6,12–28; Łk 21,20–28 Tajemnica eschatologii posiada różne wymiary. W dzisiejszej Ewangelii można wyróżnić dwie wyraźne części, które za czasów apostolskich nakładały się w świadomości chrześcijan na siebie.

Czytaj dalej

Gdy runie przybytek

Wtorek XXXIV tygodnia zwykłego, lit. słowa: Dn 2,31–45; Łk 21,5–11 Przyjdzie czas, kiedy z tego, na co patrzycie, nie zostanie kamień na kamieniu, który by nie był zwalony (Łk 21,6). Przerażająca perspektywa, która w historii się nieraz realizowała.

Czytaj dalej

Oddanie siebie Bogu

Poniedziałek XXXIV tygodnia zwykłego, lit. słowa: Dn 1,1–6.8–20; Łk 21,1–4 Ta uboga wdowa wrzuciła więcej niż wszyscy inni. Wszyscy bowiem wrzucali na ofiarę z tego, co im zbywało; ta zaś z niedostatku swego wrzuciła wszystko, co miała na utrzymanie (Łk 21,3n). Autentyczny dar dla Boga to dar ze wszystkiego. O tym mówi codzienna modlitwa Izraelity: Słuchaj, Izraelu, Pan jest naszym Bogiem – Panem jedynym. Będziesz miłował Pana,…

Czytaj dalej