W tym wpisie łączę dwie sprawy wprawdzie różne, ale mające wspólny mianownik. Pierwsza sprawa to twitterowy dialog ks. Daniela Wachowiaka i o. Grzegorza Kramera SJ sprzed kilku dni, a druga to wiadomości z Włoch o rezygnowaniu przez coraz więcej diecezji z instytucji rodziców chrzestnych.
Zakończył się właśnie dziesiąty rocznik przygotowania do chrztu i bierzmowania, prowadzonego przez Dominikański Ośrodek Liturgiczny. W sobotę chrzest przyjęły trzy osoby z grupy anglojęzycznej, a tydzień wcześniej – dwie osoby z grupy polskojęzycznej. W tym roku ojcowie dominikanie udzielili także bierzmowania ponad 20 dorosłym kandydatom.
W rocznicę zeszłorocznej Wigilii Paschalnej zamieszczam, zgodnie z zapowiedzią, wpis kończący ubiegłoroczny cykl wpisów o katechumenacie i chrzcie w dawnej liturgii rzymskiej. Specyficznie rzymską tradycją, dziś odnawianą w Obrzędzie chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych, była bowiem specjalna Msza w pierwszą rocznicę chrztu (Pascha annotinum), z udziałem tych co w ubiegłym roku przyjęli chrzest.
Ostatnio w wydawnictwie WAM ukazała się książka „Znaki Tajemnicy. Sakramenty w teorii i praktyce Kościoła”, praca zbiorowa pod redakcją ks. Krzysztofa Porosły i ks. Roberta Woźniaka. Mój wpis nie jest recenzją tej pozycji, zwłaszcza że dołożyłem do tej pracy swoją małą cegiełkę pisząc na zamówienie Krzysztofa rozdział o chrzcie (s. 245-304).
W sobotę 19 maja uroczystej Mszy wigilii Zesłania Ducha Świętego w kościele sióstr dominikanek „na Gródku” przewodniczył arcybiskup metropolita krakowski, który udzielił trojgu dorosłym sakramentów chrztu i pierwszej komunii, a dwunastu osobom bierzmowania. Czuwanie zorganizował jak co roku Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
W sobotę 19 maja uroczystej Mszy wigilii Zesłania Ducha Świętego w kościele sióstr dominikanek „na Gródku” będzie przewodniczył arcybiskup metropolita krakowski, który udzieli trojgu dorosłym sakramentów chrztu i pierwszej komunii, a dwunastu osobom bierzmowania. Czuwanie organizuje jak co roku Dominikański Ośrodek Liturgiczny.
Po wszystkich obrzędach katechumenatu czas wreszcie udzielić dzieciom chrztu i bierzmowania oraz podczas paschalnej Eucharystii udzielić im Komunii świętej. Celebrujemy więc Wigilię Paschalną, której przewodniczy biskup.
Dziś druga część wprowadzenia do cyklu, na temat stosowanych źródeł i przyjętego przeze mnie sposobu ich cytowania.
W zeszłym roku (wpis z 23 marca 2017) obiecałem na ten Wielki Post cykl wpisów prezentujących liturgię katechumenatu i chrztu, tak jak jest ona poświadczona w Sakramentarzu gelazjańskim i Ordo romanus XI, czyli w dwóch najstarszych zachowanych księgach poświadczających rzymską liturgię inicjacji chrześcijańskiej. Dzisiaj wpis pierwszy, wprowadzający do całości tego cyklu. Za parę dni drugie wprowadzenie, do źródeł na których będę się opierać, a sam właściwy cykl zacznie się mniej więcej za tydzień.
Kilka dni temu (wpis z 23 XII) zamieściłem na blogu tłumaczenie końcowego fragmentu artykułu francuskiej biblistki i teolożki dr Laurence Decousu nt. pochodzenia rytów namaszczenia i nałożenia rąk w liturgii chrzcielnej. Dziś mój komentarz do przytoczonego tam tekstu.