Po mszach własnych o świętych zaczynają się msze wspólne oraz wotywne. Dzisiejszy wpis dotyczy mszy wspólnych oraz pierwszej części mszy wotywnych. Jest to materiał na stronach 293-320 i 359-364 Sakramentarza tynieckiego.
W tej części księgi porządek jest następujący:
str. 293-302: msze wspólne o świętych (cz. 1)
W tym wpisie dokończenie Sanctorale z okresu po Pięćdziesiątnicy, czyli Msze o świętych od października do grudnia, podane na stronach 261-293 Sakramentarza tynieckiego.
Po oktawie Pięćdziesiątnicy w Sakramentarzu tynieckim jest blok formularzy Mszy własnych o świętych (Sanctorale). Ponieważ jest tego dużo, w tym wpisie ograniczam się do materiału ze stron 192-217, czyli do Mszy z czerwca i lipca. Ciąg dalszy Sanctorale we wpisach następnych.
W tym wpisie omawiam materiał obejmujący okres od Niedzieli Wielkanocnej do oktawy Pięćdziesiątnicy, czyli strony 146-191 Sakramentarza tynieckiego.
Inicjacja do życia Bożego dokonuje się przez sakrament. Trzeba uważać, żeby tego słowa nie rozumieć czysto katechetycznie. Kiedy Ojcowie mówili o „inicjacji” czy „wtajemniczeniu”, mieli na myśli same sakramenty, przez które następuje wtajemniczenie w życie chrześcijańskie.
Wiadomość, jaką Maria Magdalena przyniosła dwom uczniom: Piotrowi i Janowi, musiała wzbudzić w ich sercach niepokój. Co to znaczy, że Grób jest pusty? Dlaczego jest pusty? Co się stało z ciałem Mistrza? Nie zastanawiając się długo nad tymi pytaniami, Piotr i Jan pospiesznie udali się do Grobu.
Naszymi ustami możemy podawać plotkę lub pocałunek, słowa miłości lub zdrady. Wczoraj Judasz zdradził Jezusa pocałunkiem, dziś kładziemy palec na usta, wstrząśnięci tym, do czego zdolny jest człowiek. Tylko ludzie są zdolni do mowy i do pocałunku.
Co mówią nasze twarze? Nawet jeśli nie potrafimy mówić, jeśli nie znamy jakiegoś obcego języka, samą mimiką naszej twarzy potrafimy wyrazić to, co najważniejsze. W niektórych kulturach twarz uważano za najbardziej nagie i odsłonięte miejsce…
„Bądź posłuszny, Izraelu, przykazaniom życiodajnym, nakłoń ucha, by poznać mądrość. Cóż się to stało, Izraelu, że jesteś w kraju nieprzyjaciół, wynędzniały w ziemi obcej, uważany za nieczystego na równi z umarłymi, zaliczony do tych, co schodzą do Szeolu?”
Kiedy święty Paweł pisze o zmartwychwstaniu Jezusa Chrystusa, dodaje, że powstał z martwych „jako pierwszy z ludzi”. Oznacza to, że za Chrystusem pójdą również inni. Dzisiejsze święto Zmartwychwstania jest dla nas wszystkich ważną propozycją.